yazılar

Ben Samandağ, eski adım ile Süveydiye. Türkçe’de karanlık olan yer demek. Üç dağın arasında Akdeniz’in kıyısı, uçsuz bucaksız...

Depremin üstünden neredeyse 400 gün geçti ve Antakya hala depremi sanki dün yaşamış gibi. Tek fark çoğu binanın enkazı kalkmış. 1 yılı...

Bir şehrin yası nasıl tutulur, bilmiyorum. Yas tutmak için önce, yas tutacağımız şey her neyse, onun artık bittiğini kabullenmek gerekir....

1985’in bir Mayıs ayı. Ortalık taptaze bahar. Şehrin meşhur kırlangıçları gökyüzünde bağırıyor. Abuna Sami papaz olalı üç yıl olmuş. Orta...

Sana bir mektup yazacağım aklımın ucundan geçmezdi. Seni sevdiklerimle birlikte kaybedeceğimi hiç düşünmezdim. Ben nereye gidersem...

Büyüyor öfkem. Her an biraz daha. Öfkem engel gözyaşlarıma. Enkaz altında kalmayan bedenim gibi dimdik kalmalıyım şimdi. O yıkılmayan son...